Ես և իմ բարեկամ մարդը

Ես  չէի մտածում,որ ես և հոգևորականը բարեկամանանք, ու  ես էլ փրկեմ նրա  կյանքը: Հետաքրքիր  է, չէ՞: 
Այս դեպքն Անգլիայում պատահեց: Չգիտես ինչպես ես հայտնվեցի  հոգևորականի տանն: Ես այնքան էի գնացել-եկել հոգևորականի տուն, որ ես արդեն սո­վորել էի տանտիրոջը , տանտերն էլ ինձ. Վերջրը, արդեն ընկերացել էինք:

Մի գիշեր հոգևորականի տանը ծխի հոտ առա: Հոտով գնացի և  տեսա մի ծխացող կրակ:Խառնաշփոթ չգիտեի ինչ անեի,գլուխս լրիվ կորցրել էի: Չգիտեի ինչ անեի, որ փրկեի նրան:Ես կծեց  նրա այտը, որպեսզի տանտերը քնից արթնանար, որ  կրակը մարեր  : Սկզբում ինձ վրա նա շատ  զայրացավ,  ես շատ էի , սրտնեղվել:Բայց հենց տեսավ վառվող վարագույրները, գլխի  ընկավ, թե ի´նչ է պատահել:  Տանը հրդեհ էր սկսվել: Պարզ է, որ տունն էլ լրիվ կվառվեր: Ես և տանտերը մարեցինք կրակը և հանգիստ խղճով գնացինք քնելու: Եթե ես նրա թուշը չկծեի, նրա տունը կայրվեր: Եվ այդ պատճառով  հոգևորաականը  և ես դարձանք բարեկամներ:

Երբևէ լսե՞լ եք, որ մարդն ու առնետը բարեկամանան, ու դեո առնետն էլ փրկի մարդու կյանքը: Զարմանալի է, չէ՞:
Այս դեպքն Անգլիայում է պատահել: Չգիտես որտեղից հոգևորականի տանն առնետ է հայտնվել: Առնետն այնքան է

գնացել-եկել հոգևորականի տուն, որ ինքը տանտիրոջն է սո­վորել, տանտերն էլ՝ իրեն. վերջր ընկերացել են:

Մի գիշեր հոգևորականը վեր է թռել քնից. առնետը կծել էր նրա այտը: Սկզբում առնետի վրա զայրացել է, բայց հենց տեսել է վառվող վարագույրները, գլխի է ընկել, թե ի´նչ է պատահել: Նրա տանը հրդեհ էր սկսվել: Պարզ է, որ տունն էլ լրիվ կվառվեր,  ինքն էլ, եթե բարեկամ առնետը չլիներ ու թուշը մի լավ չկծեր: