Համբարձում, քրիստոնեական տոն։ Նշվում է Զատիկից ուղիղ քառասուն օր հետո, հինգշաբթի։
Թե՛ տոնի անունը, թե՛ նշելու օրը եկեղեցական օրացույցով բացատրվում է Ավետարանի այն պատմությամբ, ըստ որի Հարություն առնելուց
հետո Քրիստոսը քառասուն օր շրջում է երկրի վրա և ապա համբառնում։Տոնը երևույթների այն դասական շղթայում է, երբ քրիստոնեությունը ժողովրդական տոները կատարման ժամանակով հարմարեցնում
էր քրիստոնեական պաշտոնական գաղափարախոսությամբ պայմանավորված արարողություններին,
նախաքրիստոնեական Հայաստանի ժողովրդական կենցաղում կարևոր դեր խաղացող գարնանային վերջին
տոնը:
Ինչպես են նշում Համբարձումը Հայաստանում
Համբարձման առթիվ հավաքում են 7 գույնի ծաղիկ, կժի մեջ
լցնում 7 աղբյուրի ջուր, իրենց նշանները գցում ջրի մեջ և Համբարձման գիշերը «աստղունք»
դնում, այսինքն՝ դրանք հանձնում աստղերի խորհրդին, որից հետո, ըստ այդ նշանների՝ կատարում
գուշակություններ։ Համբարձոման կիրակի օրը տոնականորեն զարդարված երիտասարդներն ու
աղջիկները կազմակերպում են տոնախմբություններ՝ Համբարձմանը նվիրված երգերի, պարերի,
խաղերի ու մրցույթների զուգակցությամբ։
